Sezon zimowego ogrzewania mieszkań w blokach i domach mieszkalnych to co roku okres zwiększonej ilości pożarów. W tym czasie statystyki Państwowej Straży Pożarnej w skali kraju wskazują na większą liczbę ofiar śmiertelnych i osób poszkodowanych. Przyczyny powstawania pożarów od lat ciągle się powtarzają. Aby zapewnić sobie i bliskim bezpieczne i spokojne święta, warto zapamiętać podstawowe zasady bezpieczeństwa pożarowego.
Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Mławie ostrzega, iż w okresie tym na terenie kraju, w tym także województwa mazowieckiego rośnie liczba przypadków zatruć tlenkiem węgla.
Przyczyną powstawania tlenku węgla jest niecałkowite spalanie paliwa w urządzeniach grzewczych. Dzieje się tak gdy spalanie odbywa się w atmosferze ubogiej w tlen, np. w sytuacji wadliwie działającej wentylacji. Przyczynami zatruć może być także nieszczelność kominowych przewodów dymowych. Produkty spalania, w tym tlenek węgla, mogą wówczas przedostawać się do kanałów wentylacyjnych lub do wnętrz budynku. Dym może dostawać się do wnętrza budynku także w sytuacji niedrożnych przewodów dymowych.
W związku z powyższym strażacy ostrzegają i apelują do właścicieli, zarządców i użytkowników budynków o zwrócenie szczególnej uwagi na stan przewodów kominowych.
W razie występowania nieprawidłowości zalecamy ich natychmiastowe usunięcie w trosce o zdrowie i życie ludzi przebywających w budynku. O tym jak groźny dla organizmu człowieka może być tlenek węgla świadczy jego charakterystyka zamieszczona poniżej.
Tlenek węgla jest gazem duszącym. Działa podstępnie bowiem jest bezwonny i bezbarwny. Wiąże się z hemoglobiną krwi, tworząc karboksyhemoglobinę niezdolną do przenoszenia tlenu. Powinowactwo tlenku węgla do hemoglobiny jest 250 – 300 razy większe niż tlenu. Zatrucia tlenkiem węgla następują wyłącznie przez drogi oddechowe. Najpoważniejsze uszkodzenia spowodowane niedotlenieniem tkanek powstają w ośrodkowym układzie nerwowym. Przy bardzo wysokich stężeniach tlenku węgla w powietrzu już po kilku głębokich oddechach stężenie karboksyhemoglobiny we krwi może osiągnąć poziom niebezpieczny dla życia. W takich przypadkach śmierć może nastąpić natychmiast, bez objawów ostrzegawczych, wskutek ostrej niewydolności krążenia i porażenia oddechu.
W większości przypadków zatrucia tlenkiem węgla przebiegają dwuetapowo. W początkowym okresie zatrucia występują objawy przede wszystkim ze strony ośrodkowego układu nerwowego. Pierwszymi objawami są: bóle głowy w okolicy czoła i skroni, zawroty głowy, zaczerwienienie i pieczenie skóry twarzy, dreszcze, uczucie słabości i lęku, przyspieszenie tętna, pragnienie , nudności i bóle brzucha, później wymioty. W tym okresie pojawiają się również zaburzenia takie jak szum w uszach i migotanie przed oczami. W miarę pogłębiania się zatrucia poszkodowani popadają w stan oszołomienia, w którym tracą wszelką zdolność do decydowania i obojętnieją na niebezpieczeństwo. Powoduje to, że zatruty nie jest w stanie przenieść się w bezpieczne miejsce. Narasta senność i odrętwienie.
Pierwszy okres przechodzi zazwyczaj dość szybko w okres porażeń. W tym okresie występuje charakterystyczne dla ostrych zatruć tlenkiem węgla osłabienie kończyn dolnych. Chorzy mają jasnoczerwone zabarwienie twarzy, oddech staje się powierzchowny.
Na tułowiu obserwuje się drżenie poszczególnych mięśni lub grup mięśni, które mogą się nasilić aż do ciężkich drgawek. Jednocześnie pojawiają się zaburzenia oddechu, które mogą utrzymywać się kilka dni, a nawet prowadzić do zgonu.
W przypadku zatrucia, poszkodowanego należy wynieść z miejsca narażenia, zapewnić spokój, dopływ świeżego powietrza, wygodne ułożenie (najlepiej w pozycji leżącej lub półleżącej), chronić przed utratą ciepła. Wezwać lekarza.
Gdy poszkodowany nie oddycha należy usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce i zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta.
W celu zapobieżenia zatruciom niezbędne jest okresowe czyszczenie przewodów kominowych i kontrola ich stanu technicznego. Sezon grzewczy to bowiem okres ich intensywnej eksploatacji, co znacząco wpływa na ich zużycie i zanieczyszczenie. Usuwanie zanieczyszczeń z przewodów kominowych należy do obowiązków właścicieli, zarządców lub użytkowników budynków. Zgodnie z § 34 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719) w obiektach lub ich częściach, w których odbywa się proces spalania paliwa stałego, ciekłego lub gazowego, usuwa się zanieczyszczenia z przewodów dymowych i spalinowych w okresach ich użytkowania:
1) od palenisk zakładów zbiorowego żywienia i usług gastronomicznych - co najmniej raz w miesiącu, jeżeli przepisy miejscowe nie stanowią inaczej;
2) od palenisk opalanych paliwem stałym niewymienionych w pkt 1 - co najmniej raz na 3 miesiące;
3) od palenisk opalanych paliwem płynnym i gazowym niewymienionych w pkt 1 - co najmniej raz na 6 miesięcy.
W obiektach lub ich częściach, o których mowa powyżej usuwa się zanieczyszczenia z przewodów wentylacyjnych co najmniej raz w roku, jeżeli większa częstotliwość nie wynika z warunków użytkowych.
APELUJEMY !!! aby szczególną uwagę zwrócić na osoby starsze znajdujące się w najbliższym sąsiedztwie, zamieszkujące samotnie.
Warto zatem zwrócić uwagę na podstawowe zasady bezpieczeństwa, które pozwolą nam uniknąć pewnych niebezpiecznych sytuacji. Są to miedzy innymi :
Zagrożenia występujące podczas eksploatacji urządzeń elektrycznych związane są przede wszystkim ze zbyt dużą ilością ciepła towarzyszącą przepływowi prądu elektrycznego. Niektóre urządzenia konstruowane są w celu wykorzystania ciepła powstającego podczas przepływu prądu elektrycznego ( są to m.in. grzejniki, piece itp.). Urządzenia elektryczne prawidłowo skonstruowane i eksploatowane są całkowicie bezpieczne. Jeżeli jednak eksploatowane są w sposób niezgodny z ich przeznaczeniem mogą być przyczyną pożaru. Częstą przyczyną pożarów są zwarcia instalacji elektrycznych ( zły stan instalacji, złe podłączenia instalacji lub instalacje prowizoryczne ) Natomiast przyczyną szkodliwego nagrzewania się urządzeń elektrycznych jest ich przeciążenie. Przeciążenie instalacji elektrycznych spowodowane jest przyłączaniem do nich zbyt wielu urządzeń.
Przeciążenie to jest szczególnie niebezpieczne gdy instalacja ułożona jest na palnym podłożu.
Aby uniknąć wyżej opisanych zagrożeń należy przestrzegać następujących zasad :
w pobliżu materiałów palnych ( odległość powinna wynosić co najmniej 0,5 m. chyba, że producent dopuszcza inne rozwiązanie);
Zagrożenia związane z użytkowaniem gazu wynikają przede wszystkim ze złego stanu i braku dbałości o instalacje i urządzenia gazowe. Gaz niesie za sobą nie tylko niebezpieczeństwo pożarowe, ale przede wszystkim wybuchowe. Nieszczelności w instalacjach gazowych są trudne do wykrycia, tymczasem gaz zgromadzony w odpowiedniej ilości tworzy z powietrzem mieszaninę wybuchową. Eksplozję gazu może spowodować praktycznie każde źródło energii : iskra elektryczna, płomień zapałki, wyładowanie elektryczności statycznej. Wybuch natomiast może być przyczyną pożaru, co z kolei niesie ze sobą duże straty materialne oraz zagrożenie dla życia ludzkiego.
Aby bezpiecznie korzystać z urządzeń gazowych należy poznać zasady bezpiecznej eksploatacji tych urządzeń, jak również sposoby ograniczenia zagrożeń. W celu ograniczenia zagrożenia związanego z eksploatacją gazu należy przestrzegać następujących zasad :
W przypadku powstania pożaru pamiętaj o tym, iż:
Jeżeli poczujesz gaz :
Zadbaj o własną drogę ewakuacji .
CZUJKA W KAŻDYM DOMU.
Domowe czujki dymu prosty sposób na zabezpieczenie domu przed pożarem. W Polsce co roku, w pożarach domów jednorodzinnych ginie dziesiątki osób. 60-70% przypadków to ofiary zetknięcia z dymami i toksycznymi produktami spalania, takimi jak tlenek węgla, chlorowodór, cyjanowodór. Pomimo tego, że bezpośrednią przyczyną śmierci są najczęściej silnie trujące produkty spalania i rozkładu termicznego, ciągle bardzo mało popularne jest wyposażanie domów w czujki dymu.
Urządzenia te wprawdzie nie zapobiegają powstaniu pożaru, ale skutecznie mogą zaalarmować lokatorów mieszkania, w którym powstał pożar. Umożliwia to w wielu wypadkach szybkie opuszczenie objętego pożarem domu oraz ugaszenie ognia w zarodku co znacznie ogranicza straty.
Domowe czujki dymu znajdują nabywców w wielu krajach na świecie. Wynika to ze świadomości, że w warunkach pożaru ryzyko utraty życia gwałtownie rośnie. Badania w Wielkiej Brytanii i USA potwierdziły, że zastosowanie urządzeń wczesnego ostrzegania o pożarze redukuje ryzyko śmierci o 40 % i więcej.
W ciągu 30 lat obecności domowych czujek dymu na świcie, znalazły one uznanie jako doskonałe urządzenia detekcji w takich instytucjach jak ANSI (American National Standards Institute), AS (Australian Standard),BS (British Standard), ULC (Underwriters Laboratories Canada) and ULI (Underwriters Laboratories Inc).
Świadczy to o dużej wadze jaką przykłada się w niektórych krajach do prostych urządzeń wczesnego ostrzegania o pożarze. W krajach takich jak Nowa Zelandia, Wielka Brytania, Stany Zjednoczone, Kanada, domowe czujki dymu uratowały życie wielu osobom, które nieświadomie znalazły się w niebezpieczeństwie.
Statystyki pożarów w zależności od miejsca powstania pokazują, że najwięcej pożarów występuje w kuchni. Także w kuchni 41 % wypadków zwianych jest z obrażeniami ciała. Natomiast miejscem występowania największej ilości ofiar śmiertelnych jest pokój wypoczynkowy i jadalnia (42 %ogółu przypadków śmiertelnych). Pomimo dużej ilości pożarów w kuchni normy nie zalecają stosowania tam czujek, ze względu na dużą ilość alarmów fałszywych. Żródło: Research Report Number 71-1997, Brian Hume, Siting of Domestic Smoke Alarm
Zalecane zasady rozmieszczania czujek domowych opierają się przede wszystkim na umieszczeniu czujki w korytarzu na każdej z kondygnacji. Standardy budowlane w Wielkiej Brytanii, oraz amerykańska norma NFPA 74 (brak polskich uregulowań) wymaga, aby każdy dom jednorodzinny był wyposażony w co najmniej jedną czujkę na jedną kondygnację!. Dodatkowo, czujki te muszą być połączone, aby w razie alarmu jednej wszystkie dawały sygnał do ewakuacji.
Wymóg stosowania jednej czujki na każdą kondygnację wynika z przeprowadzenia wielu badań na podstawie których stwierdzono, że tylko takie rozwiązanie daje możliwość szybkiego poinformowania o zdarzeniu.
Wiele ludzi decyduje się jednak na zakup tylko jednej czujki pomimo tego, że w domu jest więcej niż jedna kondygnacja. W takiej sytuacji dla bezpieczeństwa należałoby ją umieścić na wyższej kondygnacji. Między innymi z tego powodu, że będzie ona miała możliwość wykrycia pożaru zarówno na parterze jak i na wyższej kondygnacji. Z testów wynika, że bardziej prawdopodobne jest usłyszenie czujki znajdującej się na górnej kondygnacji niż na parterze.
Sposób instalowania w jednopoziomowym domu
Jeżeli dom ma 1 kondygnację należy zainstalować pierwszą (podstawową) czujkę pożarową w korytarzu lub holu pomiędzy sypialnią a pokojem wypoczynkowym. Czujkę należy umieścić jak najbliżej pokoju wypoczynkowego. Należy upewnić się, czy będzie ona słyszalna w każdej części domu, nawet przy zamkniętych drzwiach .
Jeżeli dom jest bardzo duży, a korytarze lub hol jest szeroki, jedna czujka będzie niewystarczająca. W domu, w którym znajduje się więcej niż 1 sypialnia, czujka powinna być ulokowana pomiędzy sypialniami i pokojem wypoczynkowym.
Jeżeli dom na więcej niż 1 kondygnację najlepszym miejscem dla umieszczenia czujek dymu jest hol na parterze, w pobliżu klatki schodowej, ponieważ właśnie tam istnieje największe prawdopodobieństwo wykrycia pożaru. Druga czujka powinna być zainstalowana na schodami w wyższej kondygnacji ponieważ pierwsza czujka mogłaby nie wykryć pożaru na 1 piętrze.
Prosta instalacja i łatwa konserwacja to dodatkowe atuty przemawiające za zainstalowaniem czujki w każdym domu. W Polsce nie ma obowiązku instalowania tego typu urządzeń w domach, tak jak ma to miejsce w niektórych krajach na świecie. Należy się jednak zastanowić „czy nie lepiej zapobiegać niż później leczyć”?.
W obecnym czasie pojawiły się doskonałe czujki dymu polskiej produkcji produkowane w wersji zasilanej z baterii oraz umożliwiającej podłączenie do instalacji np. antywłamaniowej. Można je zakupić w dobrych sklepach z instalacjami pożarowymi i włamaniowymi.
KOMENTARZE
Wydawca portalu nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy zamieszczanych przez użytkowników. Osoby zamieszczające wypowiedzi naruszające prawo lub prawem chronione dobra osób trzecich mogą ponieść z tego tytułu odpowiedzialność karną lub cywilną.JEDNOCZEŚNIE UZYTKOWNICY ZAMIESZCZAJĄC KOMENTARZ OSWIADCZAJĄ, ŻE BIORĄ PEŁNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA TREŚCI UMIESZCZONE PRZEZ SIEBIE